Ivır
zıvır işler, koşuşturmaca filan, arada saçma karşılaşmalar da olmasa kimseye
vakit yok… Dostum ben çok yoruldum, noluyor arkamızdan atlılar mı koşturuyor ya
da raylarda yürüyoruz ve hızla bir tren yaklaşıyor da ben mi görmüyorum? Neyin
acelesi bu? Yemek yememiz bile acele on dakikada tabağı bitirmezsek biri kapıp
götürecek de ondan mı korkuyoruz? On dakikalık ders arası gibi merdivenlerde
bitiyor sanki hayatımız, vakit anca yarı yolu gitmemize yetiyor. Ahir zaman
dedikleri bu olsa gerek 24 saat yetmiyor, günlerin uzatılmasını talep ediyorum!
Diyorum ama değişen bir şey yok kronometreyi açmışlar bizi de hayatın ortasına
atmışlar koş Allah koş, durmak yok.
Lisede
bir huy edindim uyuduğum saatlerin boşa geçen zamanlar olduğuna karar verdim ve
uykumdan çalmaya başladım. Ama ne çalmak, iddia ediyorum 4-5 saat uyku yeter
insana, çok uyursan aptal olursun, her gün birkaç saatin boşa gider. Sonuç
hafta içi uyumayan bünye haftasonları öğleni buluyor, beden illa günlük 6 saat
uykusunu tamamlıyor gecikmeli de olsa. Ama en güzeli bu en çok üniversitede
yarıyor, sınav dönemi 1 saat uykuyla yetinebiliyorum, gözaltı torbalarımı henüz
saklamayı becerememiş olsam da J
Koşuşturmalı
ve uykusuz hayat stilim iki gün önce bana bir oyun oynadı. Hasta yatmak da
benim için vakit kaybıdır ama ayakta geçirdiğim hastalıklar bile eninde sonunda
beni yatak döşek yatıran cinse dönüşür. İki gün önce dehşet midem bulanıyor,
çıkarıyorum. Yemek yiyemedim haliyle, bari uyuyayım dedim ama kabus bir gece
yaşadım. Saat sabah altı buçuğa kadar gözümü bile kırpamadım. İşte o zaman
anladım. Zamanı; bütün gece hastalıktan uyuyamayana sormak gerekirmiş. Hani o
uyumadığım geceler var ya fasa fiso. Gel de uyuman gerekirken uyuyamayınca gör
zamanın kıymetini. Sonunda anladım ki az uyuyarak kendime işkence yapıyormuşum
onca zamandır. Uyuyabiliyorken, henüz bir engelin yokken uyu uyabildiğin kadar.
Hiçbir şey yapmadan yatakta geçen 7 saat bana uzun zamandır almam gereken bir
dersi verdi sanırım. Hayatta koşmam bir daha ben uyuyacağım dostum henüz yaşlı
ve hasta değilken, uyku problemi çekmezken. Beni ilgilendirmiyor bundan sonra
hayat ve kronometreler. J